در این فرآیند، جشی متوجه شد که اداره آب سیدنی نیز در حال فیلتر کردن زیست گاز برای تامین انرژی عملیات خودش است. از این رو، وی تصمیم گرفت تا بررسی کند که آیا میتوان با تنظیم اندازه سوراخهای موجود در ساختار لانه زنبوری گرافن، نتیجه بهتری میتوان گرفت یا خیر. او نه تنها این موضوع را به اثبات رساند، بلکه به IFLscience نیز گفت که غشا گرافنی ارزانتر از گزینههای موجود است.
اگر چه متان در هنگام سوختن، دی اکسید کربن تولید میکند ولی این گاز تولید شده از فاضلاب و پسماندها، در نهایت از بین میرود و تبدیل به یک منبع انرژی با اثر خنثی گلخانهای میشود. از طرف دیگر، گیاهان نیز این دی اکسید کربن را مصرف خواهند کرد. این منبع تولید انرژی میتواند کمبود شبکههای برق تجدیدپذیر در دورههایی با آفتاب و باد کم را جبران کند.
تا کنون اثر بخشی این تکنیک فقط در مقیاس آزمایشگاهی نشان داده شده است اما دکتر هری بوستامانته[2] اداره آب سیدنی در این زمینه با امیدواری گفت: “ استفاده از گرافن باعث خواهد شد تا مقادیر بیشتری از متان را جمعآوری کرده و حتی مصارفی فراتر از آنچه که در آب سیدنی دارد، پیدا کند. برای مثال میتوان از این متان تولید شده به عنوان سوخت اتوبوسها استفاده کرد. “
محققان فراتر از این نیز فکر میکنند. جشی به IFLscience میگوید: “ ایده جمعآوری گاز تولید شده به وسیله تالابهای طبیعی و جدا کردن متان، یکی از اهداف آینده خواهد بود. “
[1] Rakesh Joshi
[2] Dr.Heri Bustamante