پودر دی سولفید مولیبدن خالص

Pure MoS2 Powder

(Mesh No. 400 (37 microns

%Elemental Purity > 97 wt

% Phase Purity > 95

دی کالکوژنایدهای دوبعدی گرافن مانند فلزات واسطه (TMDC) طیف وسیعی از علایق تحقیقاتی را جذب کرده اند. دی سولفید مولیبدن (MoS2) یکی از رایج‌ترین TMDC ها است. شکاف نواری مستقیم خاص 1/8 الکترون ولت آن در تک لایه و وابستگی لایه ای ساختار نواری آن، مشکلات بی شکافی گرافن را برطرف ساخته و آن را از نظر علمی و صنعتی مهم می‌سازد. دی سولفید مولیبدن گستره کاربردهای عملی در زمینه‌های مختلف ازجمله ابزارهای الکترونیکی انعطاف‌پذیر، ذخیره‌سازی انرژی و برداشت، کاتالیزورهای الکتروشیمیایی و روانکارها را دربردارد.

 

 

 

در یک تک لایه دی سولفید مولیبدن، (+4) Mo و (S (-2 در ساختاری ساندویچی با پیوندهای کووالانسی در یک دنباله  S-Mo-S مرتب‌شده‌اند  درحالی‌که لایه‌های ساندویچی با نیروهای واندروالسی نسبتاً ضعیف با یکدیگر برهمکنش دارند. معمولاً هر لایه دارای ضخامت ~ 0/65 نانومتر است. MoS2 تک لایه‌ با چندگون منشوری تری‌گونال، نیمه‌رسانا بوده و به آن 2H می‌گویند درحالی‌ که با ترکیب‌بندی تقارن کریستالی اکتاهدرال فلزی بوده و به آن 1T می‌گویند. بسیار مشابه با گرافن، دی سولفید مولیبدن MoS2 با مدول یانگ 0.33±0.07 TPa از نظر مکانیکی انعطاف‌پذیر است .

به دلیل عملکرد نوری و الکتریکی خاص TMDC ها، این گرافن‌مانندهای دوبعدی، علایق گسترده‌ای را تاکنون برانگیخته‌اند. به‌عنوان یکی از رایج‌ترین TMDC های موجود، دی سولفید مولیبدن خود به موضوع مطالعات گسترده‌ای بدل شده است و به‌تدریج راه خود را در بسیاری از زمینه‌های مرتبط مانند ترانزیستورها، آشکارسازهای نوری، سلول‌های خورشیدی و غیره باز نموده است. بااین‌حال، به‌دلیل محدودیت‌هایی در ساختارهای ذاتی، یک ماده ساده به سختی می تواند ویژگی‌ها و عملکرد موردنیاز در کاربردهای عملی را برآورده کند.

برای مثال، گرافن دارای عملکرد الکتریکی عالی است درحالی‌که به دلیل ساختار نواری بدون شکافش در کنترل سوئیچ ناکام می ماند. در مقابل، دی سولفید مولیبدن MoS2 امکان مهندسی ساختار نواری را با مدولاسیون تعداد لایه‌های آن محقق می سازد هرچند‌که تحرک الکترونی آن قابل مقایسه با تحرک الکترونی گرافن نیست، ازاین‌رو فعالیت آن به‌عنوان الکترود شفاف را غیرممکن می‌سازد. لذا، ساخت ساختارهای ترکیبی بر اساس مواد دوبعدی با بهره‌گیری از مزیت هر یک از اجزاء، یکی از روندهای تحقیقاتی جدید با هدف ساخت کامپوزیت‌های برتر و کسب اثر هم‌افزایی یا تقویت ساختاری است.

 

https://gink.ir/doc/ed16/

محصولات مرتبط