Graphite Oil
روغن گرافیت Graphite Oil
مناسب جهت انواع فرآیندهای فورج و اکستروژن و….
و همچنین پکینگ های کربن و آزبست و …..
روانکاری علم تسهیل حرکت نسبی سطوح در تماس با یکدیگر می باشد و روانکار، ماده ای است که به منظور کاهش اصطکاک بین دو سطحی که نسبت به هم دارای حرکت هستند قرار می گیرد. البته این تعریف ناشی از استفاده اولیه از روانکارها بوده است و در حال حاضر وظایف دیگری را نیز بر عهده دارد که بنا بر نوع ساختار آن به شرح زیر می باشند:
- کاهش و کنترل اصطکاک و سایش
- جلوگیری از خوردگی وزنگ زدگی سطوح فلزات
- پاک کننده سطوح و تعلیق ذرات مضر و جلوگیری از رسوب آنها بر روی قطعات سیستم
- انتقال حرارت
- آب بندی فواصل
- خفیف نمودن ضربات
- انتقال انرژی هیدرولیکی
استفاده از روانکار مناسب در سیستم، منجر به افزایش زمان تعویض روانکار که در نهایت به حفظ منابع تجدیدناپذیر و جلوگیری بیشتر از آلودگی محیط زیست منجر می شود و این مسئله بیانگر اهمیت دانش فنی روانکارهاست.
تقسیم بندی انواع روانکارها
در دسته بندی کلی، روانکارهای به چهاردسته تقسیم می شوند:
الف- روانکاری گازی: که عمدتا در درجات حرارت بالای 800 درجه سانتی گراد و یا پایین تر از 200- درجه سانتی گراد استفاده می شود.
ب- روانکارهای جامد: مانند گرافیت که از لحاظ شیمیایی پایدار و در مقابل اشعه رادیو اکتیو بی تفاوت هستند. روغن های گرافیت همچنین می توانند در فرآیندهای شکل دهی فلزات بخوبی نقش ایفا کنند و سبب طول عمر قالب و بهبود کیفیت قطعات شوند.
ج- روانکارهای نیمه جامد: مانند گریس که از متفرق کردن یک عامل سفت کننده در روانکار مایع بدست می آید و عمدتا در مواقعی استفاده می شود که نیاز است روان کننده در وضعیت اولیه اش در یک مکانیزم باقی بماند.
د- روانکارهای مایع: که خود به دو دسته روغن های سنتیک و روغن های معدنی تقسیم می شوند و به نامهای مختلف و با وظایف متفاوت تولید می شوند.
